Priorix 1 Dos Inj + Solv Sc/im 0,5ml

Welke stoffen zitten er in Priorix?

De werkzame stoffen in dit vaccin zijn: levende afgezwakte virussen van mazelen, bof en rodehond.

De andere stoffen in dit vaccin zijn:

Poeder: aminozuren (bevatten fenylalanine), lactose (watervrij), mannitol (E 421), sorbitol (E 420), medium 199 (bevat fenylalanine, para-aminobenzoëzuur, natrium en kalium)

Oplosmiddel: water voor injecties.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit vaccin bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Bijwerkingen die zijn opgetreden in klinische onderzoeken met Priorix:

 Zeer vaak (kunnen optreden bij meer dan 1 op 10 doses van het vaccin):

 roodheid op de plaats van de injectie

 koorts (hoger dan 38°C)

 Vaak (kunnen optreden bij tot 1 op 10 doses van het vaccin):

 pijn en zwelling op de plaats van injectie

 koorts (hoger dan 39,5°C)

 infectie van de bovenste luchtwegen

 huiduitslag

 Soms (kunnen optreden bij tot 1 op 100 doses van het vaccin):

 middenoorontsteking

 gezwollen lymfeklieren (klieren in de nek, oksel en lies)

 verlies van eetlust

 zenuwachtigheid

 abnormaal huilen

 onvermogen om te slapen (insomnia)

 roodheid, geïrriteerdheid en tranen van de ogen (conjunctivitis)

 bronchitis

 hoesten

 zwelling van de speekselklieren

 diarree

 braken

 Zelden (kunnen optreden bij tot 1 op de 1.000 doses van het vaccin):

 koortsstuipen

 allergische reacties

Nadat Priorix in de handel is gebracht werden zeer zelden de volgende bijwerkingen gemeld:

 pijn in de gewrichten en in de spieren

 puntbloeding of kleine bloedinkjes of het sneller ontstaan van blauwe plekken als gevolg van

een afname van bloedplaatjes

 plotselinge levensbedreigende allergische reactie

 infectie of ontsteking van de hersenen, het ruggemerg en de perifere zenuwen die tijdelijke

problemen met lopen (onvastheid) en/of een tijdelijk verlies van de controle over de

lichaamsbewegingen, ontsteking van sommige zenuwen, mogelijk met tintelingen of een

verlies van gevoel of normale beweging veroorzaakt (guillain-barrésyndroom)

 vernauwing of blokkade van de bloedvaten

 erythema multiforme (symptomen zijn rode, vaak jeukende vlekjes, lijkend op de uitslag van

mazelen, die op de ledematen begint en soms op het gezicht en de rest van het lichaam)

 mazelen en bofachtige verschijnselen (met inbegrip van een tijdelijke, pijnlijke zwelling van de testikels en gezwollen klieren in de nek)

Overgevoeligheid voor de werkzame bestanddelen of voor één van de hulpstoffen weergegeven in "Samenstelling" of voor neomycine. Contact-dermatitis die in het verleden is opgetreden na blootstelling aan neomycine geldt niet als contra-indicatie. Voor overgevoeligheidsreacties op kippeneiwit, .
Ernstige humorale of cellulaire (primaire of verworven) immunodeficiëntie, bv. ernstige gecombineerde immunodeficiëntie, agammaglobulinemie en aids of symptomatische hiv-infectie of een leeftijds-specifieke CD4 + T-lymfocyten percentage bij kinderen onder 12 maanden: CD4⁺ < 25%; kinderen tussen 12-35 maanden: CD4⁺ < 20%; kinderen tussen 36-59 maanden: CD4⁺ < 15% .
Zwangerschap. Daarnaast moet zwangerschap tot 1 maand na vaccinatie worden voorkomen .
Net als bij andere vaccins moet de toediening van PRIORIX worden uitgesteld bij personen die aan een acute, ernstige en met koorts gepaard gaande ziekte lijden. De aanwezigheid van een lichte infectie zoals een verkoudheid hoeft niet te leiden tot uitstel van vaccinatie.

Volwassenen en kinderen > 12 maanden

• Dosis: 0,5 ml.
• Een tweede dosis kan worden gegeven volgens officiële richtlijnen

Zuigelingen tussen 9 en 12 maanden oud

• Zuigelingen in hun eerste levensjaar reageren niet voldoende op de componenten van de vaccins.
• In het geval van een epidemiologische situatie die vaccinatie van zuigelingen in hun eerste levensjaar vereist (bv. bij een uitbraak of reizen naar endemische regio's) moet een tweede dosis worden gegeven in het tweede levensjaar, bij voorkeur binnen drie maanden na de eerste dosis.
• In geen geval mag het interval tussen de doses minder dan vier weken zijn

Toedieningswijze

• Subcutane injectie alhoewel het ook intramusculair kan worden toegediend
• Het vaccin dient bij voorkeur subcutaan te worden toegediend bij patiënten met trombocytopenie of een andere stollingsaandoening
• Het vaccin moet worden gereconstitueerd door de gehele inhoud van de ampul met oplosmiddel in de flacon met het poeder te brengen, waarna het mengsel goed moet worden geschud tot het poeder volledig is opgelost
• Na reconstitutie moet het vaccin zo snel mogelijk worden geïnjecteerd. Echter, indien dit niet mogelijk is, moet het bij een temperatuur tussen 2 - 8°C bewaard worden en uiterlijk binnen 8 uur na reconstitutie worden toegediend